Laurdag 25. januar vert det arrangert folkemøte knytt til utviklinga av Sirdal som turistdestinasjon. At det vert ført ein debatt rundt dette temaet er svært positivt, og det er viktig å ta denne diskusjonen på alvor for å sikre at utviklinga skjer på ein berekraftig og samfunnsnyttig måte.
Eg har sjølv vakse opp med hytte i Sirdal, og har brukt mykje tid her dei siste 35 åra. Eg føler meg sterkt knytt til bygda og har eit stort engasjement for at den skal utviklast på best mogleg måte – ikkje berre for hyttefolket, men ikkje minst for lokalbefolkninga. Dei siste 20 åra har utbygginga av hyttefelt i dalen vore enorm, og det har hatt mange positive ringverknader: fleire har fått oppleve alt Sirdal kan by på av flotte naturopplevingar, og det har vore gode økonomiske effektar for grunneigarar og andre næringsaktørar.
Men som med all utvikling, har dette sin pris. Store naturområde har vorte spist opp av stadig nye inngrep i naturen. Det som bekymrar meg, er at denne utbygginga i svært liten grad har bidratt til å styrke den generelle infrastrukturen og bostadsattraktiviteten i Øvre Sirdal. Etter det eg kan forstå, har det vorte stilt svært få krav til utbyggjarane om å sjå utbygginga av hyttetomter i samanheng med den generelle stadutviklinga og styrkinga av infrastrukturen. Eit konkret eksempel på dette er utbygginga ved Starekvæven, der eg meiner det burde vore eit minimumskrav frå kommunen at utbyggar også skulle anleggje gang- og sykkelsti i strekninga frå hyttefeltet til avkøyrsla ved Haugen. Utan denne typen krav får vi berre ei rekkje isolerte byggeprosjekt, der utbyggjarane berre tenkjer på profitt og tomteutvikling, og ikkje på stadutvikling og fellesskap.
Det finnes ei rekke eksempel frå andre stader i Noreg der hytteutbygging og stadutvikling har gått hand i hand. Nokre av desse eksempla er Geilo, Hovden og Trysil, der utbygging av store hyttefelt ikkje har gått på kostnad av kommunane si evne til å skape arbeidsplassar, kulturelle tilbod og attraktive lokalsamfunn. I desse områda har ein klart å kombinere veksten i turistnæringa med utvikling av offentlege tenester, infrastruktur og eit sosialt fellesskap som gjer desse stadene attraktive for både turistar og fastbuande.
Slik kan det også vere for Øvre Sirdal, men då må ein planleggje for ei slik utvikling. Eg saknar ein meir strategisk plan frå kommunen når det gjeld stadutvikling, og korleis ein ønskjer å jobbe for å styrke bostadsattraktiviteten til Øvre Sirdal i åra som kjem. Dersom ein ønskjer å ha fastbuande i denne delen av kommunen i framtida, må ein sørgje for at nye hyttefelt og turisttiltak vert planlagt i tråd med ein slik overordna utviklingsplan for bygda. Berre då vil det vere mogleg å identifisere (og sette krav til) korleis utbyggingsprosjekta kan støtte opp om bostadsattraktiviteten og styrke Sirdal som heilskap.
Øvre Sirdal må bli eit attraktivt område for heilårsbuande, ikkje berre hytteturistar. Med ein meir heilskapleg tilnærming til utviklinga kan vi sikre at Sirdal blir ein destinasjon som både turistnæringa og lokalsamfunnet kan dra nytte av, i mange år framover.
